‘Hartlopend’ naar geluk

Soms kom je mensen tegen waarvan je meteen het gevoel hebt dat het klikt. Zo’n gevoel dat wanneer je kunt lopen, je ook kunt rennen en dat wanneer je kunt rennen, je ook kunt vliegen. ‘Groots en meeslepend’ en niets minder dan dat.

De eerste keer dat ik Anne leerde ‘kennen’ was via het forum Dutch Road Runner’s. Een hardloopcommunity voor en door hardlopers uit Nederland en België. Met haar geweldige schrijfstijl en altijd verrassende verhalen viel ze mij meteen op. Geen standaard hardloopverhalen, geen standaard wedstrijdverslagen. Anne loopt dan ook niet zomaar hard. Ze loopt langzaam hard.

In een wereld waar alles groter, beter, sneller, verder moet, laat Anne de wereld even een paar seconden stil staan. Wat nou wedstrijdschema’s, marathonambities, PR verpulveringen? Lopen is toch om van te genieten? Om meer van de natuur te zien? Van de omgeving om ons heen? Contacten te maken, te leggen en te onderhouden?
Terwijl menig hardloper tijdens trainingen aan niets anders denkt dan steeds snellere, verdere en betere doelen, staat Anne letterlijk met beide voetjes op de grond. Steeds weer weet zij mij te laten verbazen van hoe het ook kan en neemt ze vele lezers-fans mee in haar eigen verwondering en de kleine dingen die ze onderweg tegenkomt.

Maar Anne doet meer dan schrijven en lopen. Wellicht ben je haar al wel eens tegengekomen. Langs de kant van een wedstrijd. Met een KANJER-spandoek voor jou en iedereen. Want, zoals Anne zelf zegt: “Hardlopen is het leukste wat er is en supporteren is een heel goede tweede. Ik vind het weergaloos genieten om langs de lijn te staan en lopers – bekend en onbekend – aan te moedigen. Iedere loper doet zijn/haar stinkende best en het zien van al die moeite geeft mij bergen energie die ik omzet in applaus.(…)Genieten is het, eerlijk waar.”

Waar Anne echter niet zo van geniet, dat is afval. En dan met name het zwerfafval dat zoveel mensen – helaas – nog overal en nergens laten slingeren. ‘Gelukkig’ is deze frustratie goed om te zetten in iets positiefs. Wat dacht je bijvoorbeeld van ‘troeptrimmen’ of meedoen aan een ‘afvalren’?

Maar hoeveel blikjes Anne ook raapt en hoeveel Kanjers ze ook aanmoedigt. Haar tenen jubelen om haar hart te volgen. Want Anne loopt dan misschien wel langzaam, dromen doet ze heel erg hard! Eerst nog een beetje stiekem (bescheidenheid siert de mens), maar inmiddels met zoveel overgave dat ze er wel wat mee moét doen!

Hardlopen wil ze. En niet zomaar hardlopen. Maar op blote voeten al lopend Nederland door. Lopend van loper naar loper, schrijvend over haar bevindingen en onderweg het afval verzamelend dat ze tegenkomt.
Waarom?
“Omdat ik het leuk vind. Omdat het me positieve energie geeft. Omdat ik oud en wijs genoeg ben. Omdat ik niets liever wil.”

En dus is het tijd. Tijd om de rollen om te draaien en het KANJER-spandoek richting Anne te richten. Want terwijl ik voor een marathon train, traint Anne voor een nog veel mooier doel: geluk.

Vrijdag 20 september gaat ze van start. ‘Hartlopend’ haar dromen achterna. Een prachtig initiatief en jij kan daar aan bijdragen! Hoe? Dat lees je op haar site. En geloof mij, met het beetje geluk dat je haar geeft, krijg je van haar genoeg PR verpulverende positieve energie terug!